Η μεταμόρφωση των... «άμεμπτων»

Ο χρόνος, λένε, μετρά αντίστροφα. Ορθώς. Οπως σωστά επισημαίνεται ότι η επόμενη εβδομάδα θα κρίνει εν πολλοίς εάν θα ανάψει το «πράσινο φως» για την εκταμίευση μέρους των δόσεων. Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα. Υπάρχουν όμως και οι μικρές εικόνες που αποτυπώνουν την καθημερινή ζωή των πολιτών. Ρώτησα λοιπόν προχθές, τον φίλο μου τον Βαγγέλη «τι γίνεται» και αν «κινείται η αγορά». «Οχι», μου απάντησε. Λογική η απάντηση, όπως και λογικά όσα μου είπε αμέσως μετά: «Μη νομίζεις ότι παρακολουθούν όσα λέτε και γράφετε εσείς οι δημοσιογράφοι. Ο κόσμος κινείται σε διαφορετικούς ρυθμούς. Ωστόσο περιμένουν, ελπίζουν». «Υπάρχει ακόμη αυτή η ανοχή και ελπίδα στην κυβέρνηση;», ρώτησα. για να μου απαντήσει μονολεκτικά «ναι».
Το ίδιο ερώτημα έθεσα και σε ιδιοκτήτη ενός μικρού «σούπερ μάρκετ» στη γειτονιά μου. Τα ίδια μου είπε. Πέταξε όμως και το καρφί του. «Είδαμε και τα χαΐρια των προηγούμενων. Μας έβαλαν το χέρι τους βαθιά στη τσέπη μας». Αυτή είναι λοιπόν η καθημερινότητα. Οι πολίτες συνεχίζουν να μετρούν τα ευρώ στην τσέπη τους, συνεχίζουν να λογαριάζουν αν μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Αυτό τους «καίει» και όλα τα άλλα τα ακούνε «βερεσέ».
Οπως οι αψιμαχίες αντιπολίτευσης και κυβέρνησης που εστιάζονται στο εάν θα έρθει ή όχι στη Βουλή η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, οι παρελάσεις και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να σκαρφιστεί στο παιχνίδι των εντυπώσεων. Ο δημόσιος διάλογος συνεχίζει να κινείται στην ίδια πεπατημένη οδό. Μόνο που άλλαξαν οι ρόλοι. Παράδειγμα, βλέπουμε ξαφνικά «άμωμους» και «άμεμπτους» να γίνονται κήνσορες της ηθικής. Οσοι δηλαδή τα τελευταία χρόνια είχαν πιει το «αμίλητο νερό». Ταυτόχρονα, «άμεμπτοι» και νεόκοποι πολιτικοί, ως νέοι «τρανσφόρμερ», πλέον κατατροπώνουν τη νέα κυβέρνηση, ασκώντας ακόμη και «αριστερή» κριτική.
Ουδεμία έκπληξη... Τα έχουμε δει όλα. Εχουμε χάσει τα αβγά και τα πασχάλια. Μέσα λοιπόν σε αυτό το σουρεάλ σκηνικό οι πολίτες συνεχίζουν να βρίσκονται αλλού. Αυτή είναι η πραγματικότητα που, όσο και αν προσπαθήσεις, δεν μπορείς να την αλλάξεις.

Τα «ηθικά» μηνύματα των ισχυρών

Επειδή ακούμε λέξεις όπως «ασφυξία», «τελευταία ευκαιρία» και άλλους πολλούς επιθετικούς προσδιορισμούς, καλό είναι να επισημάνουμε ότι τα τελευταία χρόνια ζήσαμε αλλεπάλληλα «σοκ», «προγράμματα» που θα έβγαζαν τη χώρα από το αδιέξοδο. Μάλιστα υπουργοί Οικονομικών προηγούμενων κυβερνήσεων προσδιόριζαν και τον χρόνο που θα αφήσει η χώρα πίσω της τις πολιτικές λιτότητας. «Υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ» μας έλεγαν. Ωστόσο όλοι αυτοί διαψεύστηκαν καθώς τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι έπεφταν σαν το χαλάζι.
Ο ορυμαγδός δηλώσεων, η αναπαραγωγή ειδήσεων -ανεξάρτητα από τον χρωματισμό τους- κατέκλυσε ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ. Οπως και τώρα. Ας κρατήσουμε, ωστόσο, μια πρόσφατη δήλωση του προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σε γερμανική εφημερίδα, άκρως διαφωτιστική για όλους. Ο πρόεδρος της Κομισιόν σημείωσε ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο Grexit, προσθέτοντας ωστόσο και τα εξής: «Κάποιοι στην Ευρώπη δεν έχουν καταλάβει ποια είναι η κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα». Η απάντηση όμως μπορεί να είναι ότι το έχουν καταλάβει, αλλά ουδόλως τους νοιάζει εάν η ανέχεια, η ανεργία και τα υψηλά ποσοστά πολιτών που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας μπορούν να διαρρήξουν τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Ως εκ τούτου κάθε άλλο παρά παρήγορες είναι δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που επαναλαμβάνουν μονότονα ότι σέβονται τις θυσίες των Ελλήνων.
Η ηθική ρητορική των Ευρωπαίων αξιωματούχων, κυρίως των Γερμανών, δεν μπορεί να επικαλύψει προθέσεις και σχέδια για αλλαγές στην καρδιά του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Η στάση της γερμανικής κυβέρνησης καταδεικνύει ότι επιδιώκει να διευρύνει την ηγεμονία της αλλά και να επιβάλει τους κανόνες της. Οχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Ορθώς, λοιπόν, ο πρωθυπουργός στη Βουλή μίλησε για την «α λα καρτ» ηθική του Βερολίνου καθώς την έχουμε δει πώς εφαρμόζεται. Δηλαδή αποζημιώσεις, κατοχικό δάνειο, Siemens, κέρδη στα γερμανικά ταμεία από την ελληνική κρίση και άλλα πολλά επωφελή για τη γερμανική πλευρά.
Ας κρατήσουμε λοιπόν μια αποστροφή του Φρεντερίκ Μπαστιά, Γάλλου οικονομολόγου και κοινωνιολόγου, περί ηθικής: «Οταν ο νόμος και η ηθική συγκρούονται μεταξύ τους, ο πολίτης έχει τη σκληρή επιλογή είτε να χάσει την αντίληψή του περί ηθικής είτε να χάσει τον σεβασμό του προς τους νόμους».

Η ΕΡΤ και οι νοσταλγοί του «μαύρου»

Ούτε μύγα «τσε τσε» να τους τσιμπούσε δεν θα έκαναν έτσι... Η προαναγγελία της κατάθεσης του νομοσχεδίου για την ανασύσταση της ΕΡΤ και η επαναπρόσληψη των απολυμένων «τσίτωσε» τους «εραστές» του μαύρου της 11ης Ιουνίου του 2013, δείχνοντας και πάλι πώς εννοούν να λειτουργεί η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Παίρνοντας ως αφορμή την αύξηση του ανταποδοτικού τέλους, η Νέα Δημοκρατία αλλά και κάποιοι άλλοι πρώην συνομιλητές της επιτέθηκαν στο σχέδιο για την ανασύσταση της ΕΡΤ.

Μάλιστα ο εκπρόσωπος της ΝΔ Κώστας Καραγκούνης έκανε ένα άλμα στο... κενό, καταγγέλλοντας ότι οι φορολογούμενοι «θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν τις πελατειακές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ». Ξεχνώντας τα έργα και τις ημέρες των διορισμένων από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ διοικήσεων, όπου ημέτεροι και κολλητοί κέρδισαν στην κυριολεξία «τζόκερ» με το πέρασμά τους από την ΕΡΤ.
Ολα αυτά είναι γνωστά. Εχουν γραφτεί, ακόμη και στη Βουλή έχουν ειπωθεί. Και μέσα στον κουρνιαχτό κάποιοι άλλοι νόμισαν ότι έπιασαν... λαγό, δημιουργώντας σελίδες στο Facebook με τίτλο «ΟΧΙ στην ΕΡΤ». Χρειάζεται και λίγη τσίπα, αλλά πού να τη βρουν;
Για να δικαιολογήσουν μάλιστα την απεχθή και ακραία πράξη τους μίλησαν, τρομάρα τους, για αδιαφάνεια και διαφθορά που επικρατούσε στην ΕΡΤ. Και τι έκαναν; Αντικατέστησαν την ΕΡΤ με το μόρφωμα της ΔΤ και της ΝΕΡΙΤ, το οποίο σύμφωνα με τους ίδιους αποτελεί μνημείο αντικειμενικότητας καθώς λειτουργεί με πλήρη διαφάνεια και αξιοκρατικές προσλήψεις.
Ωστόσο, οι καλοθελητές κρύβουν επιμελώς δηλώσεις και καταγγελίες μελών του ΔΣ και του Εποπτικού Συμβουλίου της ΔΤ και της ΝΕΡΙΤ. Οπως το πρώην μέλος του ΔΣ, Θ. Καρούνος, που κατήγγειλε τη ΝΕΡΙΤ για λογοκρισία και απέχθεια στη διαφάνεια. Τον Ανδρέα Ζούλα που μίλησε για μεθοδεύσεις Βούλτεψη - Θωμόπουλου, προκειμένου να εξυπηρετήσει η ΝΕΡΙΤ κυβερνητικά συμφέροντα, και τον πρώην πρόεδρο της ΝΕΡΙΤ, Γ. Προκοπάκη, ο οποίος ανέφερε ότι δέχθηκε λίστες επιθυμιών για προσλήψεις τόσο από την πλευρά της ΝΔ όσο και από αυτήν του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η πραγματικότητα, χωρίς φτιασιδώματα και επικοινωνιακές κορώνες.
Πηγή: Έθνος

Ας κάνουμε τις συγκρίσεις ψύχραιμα

Τα έχουμε δει (σχεδόν) όλα. Εχουμε το κείμενο της συμφωνίας και βλέπουμε ο καθένας να το μεταφράζει με τον δικό του τρόπο. Οι απόψεις ποικίλλουν και χρωματίζονται πολιτικά και ιδεολογικά, όπως είναι φυσικό, τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας. Αυτό πάντως που προκαλεί πολλά ερωτηματικά, τουλάχιστον, είναι η στάση των κομμάτων που σήμερα βρίσκονται στην αντιπολίτευση.
Με χλευαστικό και ειρωνικό τρόπο επιχαίρουν γιατί -όπως μας λένε- κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ό,τι έκαναν και αυτοί όταν ασκούσαν κυβερνητική εξουσία. Ετσι είδαμε τον κ. Σαμαρά να σηκώνει το δάχτυλο και να επιπλήττει τη νέα κυβέρνηση και τον κ. Βενιζέλο να ψέγει με τον δικό του τρόπο τους χειρισμούς του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Ως διά μαγείας ξέχασαν τον βίο τους, τα μνημόνια, τους ανέργους και τους ανθρώπους που βρίσκονται σήμερα, εξαιτίας των καταστροφικών πολιτικών, στα όρια της φτώχειας. Το ωραίο είναι ότι από τη μία πλευρά κατηγορούν την κυβέρνηση ότι συμφώνησε σε ένα σχέδιο που είναι χειρότερο από αυτό που οι ίδιοι υποστήριζαν με φανατισμό και από την άλλη διαμηνύουν ότι όταν έρθει στη Βουλή η συμφωνία θα την υπερψηφίσουν. Μύλος.
Ξέχασαν, ωστόσο, και κάτι άλλο. Τι έλεγαν προεκλογικά, καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ σημείωναν πόσο επικίνδυνος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και θα πάει τη χώρα στα... βράχια. Προφανώς οι αρχηγοί της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ ξέχασαν ότι μόλις πριν από έναν μήνα ηττήθηκαν στις εκλογές και ότι οι πολίτες τούς γύρισαν την πλάτη. Ο βίος και η πολιτεία του καθενός δεν σβήνεται εύκολα με σφουγγάρι.
Από το πρώτο μνημόνιο μέχρι και το περίφημο email Χαρδούβελη είδε και βίωσε πολλά ο ελληνικός λαός. Με τις τότε ηγεσίες των κομμάτων που κυβερνούσαν να φέρνουν συνεχώς μέτρα και ρυθμίσεις που γύριζαν τη χώρα πολλά χρόνια πίσω. Το μόνο μέτρο που έφεραν στη Βουλή -κόντρα, όπως μας έλεγαν, στην τρόικα- ήταν η κολοβή ρύθμιση των 100 δόσεων. Εν κατακλείδι, αυτό το «μικρό» αλλά πολιτικά πυκνό χρονικό διάστημα θα κριθούν πολλά. Και θα κριθούν όλοι. Κυρίως στη Βουλή όταν θα έρχονται τα νομοσχέδια της κυβέρνησης. Και εκεί ας κάνουμε όλοι τις συγκρίσεις, αντικειμενικά και ψύχραιμα.