Βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα και ορθά. Αλλά καλό είναι να εστιάζουμε και στις «μικρές» εικόνες, αυτές που χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό μιας χώρας. Μόλις πριν από λίγες μέρες ήρθε στο φως της δημοσιότητας μια νέα καταγγελία για αναίτια επίθεση εναντίον δύο μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Τρία «πρωτοπαλίκαρα» φωνάζοντας ότι είναι μέλη της Χρυσής Αυγής χτύπησαν με σιδηρογροθιές τους δύο μετανάστες, που εργάζονταν σε κατάστημα της περιοχής, τραυματίζοντάς τους στο κεφάλι.
Η δεύτερη εικόνα μας ήρθε από τα... κάτεργα του Κέντρου Κράτησης Αλλοδαπών στην Αμυγδαλέζα. Το ανθρώπινο δράμα, τις εικόνες εξαθλίωσης, πόνου και οργής αποτύπωσε ο φωτογραφικός φ
ακός. Ωστόσο, όσο κι αν λένε «μία εικόνα, χίλιες λέξεις», δεν φτάνει εάν δεν δεις από κοντά τα κλουβιά και τις συνθήκες κράτησης στην Αμυγδαλέζα. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης, περιέγραψε με τον πλέον χαρακτηριστικό και αποκαλυπτικό τρόπο την εικόνα.
«Πήγα για να εκφράσω τη θλίψη μου, αλλά με αυτό που είδα είπα ότι ντρέπομαι. Το γνώριζα, αλλά δεν το είχα δει. Ο χειρότερος ρατσιστής να το έβλεπε, νομίζω ότι θα λύγιζε... Δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το πράγμα», είπε σχολιάζοντας όλα όσα είδε το περασμένο Σάββατο στο Κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών. Ο κ. Πανούσης είπε και κάτι άλλο, προφανώς απευθυνόμενος σε όσους αναφέρουν ότι τα ανοικτά κέντρα θα αυξήσουν την εγκληματικότητα. «Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι εγκληματίες ούτε φυλακισμένοι. Εχουν μπει παράνομα στη χώρα. Πρέπει να δούμε τι γίνεται με τις επαναπροωθήσεις, αλλά να δούμε τη μεγάλη εικόνα... Μας έλεγε ο υπεύθυνος στην Αμυγδαλέζα ότι 70 επαναπροωθούνται και 700 έρχονται, από τα νησιά πια. Αρα εδώ τίθεται ένα μεγάλο ζήτημα να πιέσουμε την Ευρώπη».
Φωνές που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, και τις εκφράζουν και βουλευτές από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μας γυρνάνε σε κολαστήρια παραδειγματισμού. Ο ακραίος και αγοραίος λόγος που εκστομίζεται δεν τιμά τη χώρα μας. Και αντί να επιδιώκουν, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, μια λύση που θα αναθεωρεί τα μέχρι τώρα πεπραγμένα, που ελάχιστα προσέφεραν, ορισμένοι επιδίδονται στο σπορ της λεξιμαχίας. Προφανώς για ιδιοτελείς σκοπούς.
